मूक पञ्च सथि 3 - स्तुति सतकं MOOKA PANCHA SATHI 3 - STUTI SATAKAM

मूक  पञ्च  सथि  3 - स्तुति  सतकं

MOOKA PANCHA SATHI 3 - STUTI SATAKAM 

मूक  पञ्च  सथि  3 - स्तुति  सतकं

MOOKA PANCHA SATHI 3 - STUTI SATAKAM 

पाण्डित्यं परमेश्वरि स्तुतिविधौ नैवाश्रयन्ते गिरां

वैरिञ्चान्यपि गुम्फनानि विगलद्गर्वाणि शर्वाणि ते |

स्तोतुं त्वां परिफुल्लनीलनलिनश्यामाक्षि कामाक्षि मां

वाचालीकुरुते तथापि नितरां त्वत्पादसेवादरः ||1||

तापिञ्छस्तबकत्विषे तनुभृतां दारिद्र्यमुद्राद्विषे

संसाराख्यतमोमुषे पुररिपोर्वामाङ्कसीमाजुषे |

कम्पातीरमुपेयुषे कवयतां जिह्वाकुटीं जग्मुषे

विश्वत्राणपुषे नमोऽस्तु सततं तस्मै परञ्ज्योतिषे ||2||

ये सन्ध्यारुणयन्ति शङ्करजटाकान्तारचन्रार्भकं

सिन्दूरन्ति च ये पुरन्दरवधूसीमन्तसीमान्तरे |

पुण्यं ये परिपक्कयन्ति भजतां काञ्चीपुरे माममी

पायासुः परमेश्वरप्रणयिनीपादोद्भवाः पांसवः ||3||

कामाडम्बरपूरया शशिरुचा कम्रस्मितानां त्विषा

कामारेरनुरागसिन्धुमधिकं कल्लोलितं तन्वती |

कामाक्षीति समस्तसज्जननुता कल्याणदात्री नृणां

कारुण्याकुलमानसा भगवती कम्पातटे जृम्भते ||4||

कामाक्षीणपराक्रमप्रकटनं सम्भावयन्ती दृशा

श्यामा क्षीरसहोदरस्मितरुचिप्रक्षालिताशान्तरा |

कामाक्षीजनमौलिभूषणमणिर्वाचां परा देवता

कामाक्षीति विभाति कापि करुणा कम्पातटिन्यास्तटे ||5||

श्यामा काचन चन्द्रिका त्रिभुवने पुण्यात्मनामानने

सीमाशून्यकवित्ववर्षजननी या कापि कादम्बिनी |

मारारातिमनोविमोहनविधौ काचितत्तमःकन्दली

कामाक्ष्याः करुणाकटाक्षलहरी कामाय मे कल्पताम् ||6||

प्रौढध्वान्तकदम्बके कुमुदिनीपुण्याङ्कुरं दर्शयन्

ज्योत्स्नासङ्गमनेऽपि कोकमिथुनं मिश्रं समुद्भावयन् |

कालिन्दीलहरीदशां प्रकटयन्कम्रां नभस्यद्भुतां

कश्चिन्नेत्रमहोत्सवो विजयते काञ्चीपुरे शूलिनः ||7||

तन्द्राहीनतमालनीलसुषमैस्तारुण्यलीलागृहैः

तारानाथकिशोरलाञ्छितकचैस्ताम्रारविन्देक्षणैः |

मातः संश्रयतां मनो मनसिजप्रागल्भ्यनाडिन्धमैः

कम्पातीरचरैर्घनस्तनभरैः पुण्याङ्करैः शाङ्करैः ||8||

नित्यं निश्चलतामुपेत्य मरुतां रक्षाविधिं पुष्णती

तेजस्सञ्चयपाटवेन किरणानुष्णद्युतेर्मुष्णती |

काञ्चीमध्यगतापि दीप्तिजननी विश्वान्तरे जृम्भते

काचिच्चित्रमहो स्मृतापि तमसां निर्वापिका दीपिका ||9||

कान्तैः केशरुचां चयैर्भ्रमरितं मन्दस्मितैः पुष्पितं

कान्त्या पल्लवितं पदाम्बुरुहयोर्नेत्रत्विषा पत्रितम् |

कम्पातीरवनान्तरं विदधती कल्याणजन्मस्थली

काञ्चीमध्यमहामणिर्विजयते काचित्कृपाकन्दली ||10||

राकाचन्द्रसमानकान्तिवदना नाकाधिराजस्तुता

मूकानामपि कुर्वती सुरधनीनीकाशवाग्वैभवम् |

श्रीकाञ्चीनगरीविहाररसिका शोकापहन्त्री सताम्

एका पुण्यपरम्परा पशुपतेराकारिणी राजते ||11||

जाता शीतलशैलतः सुकृतिनां दृश्या परं देहिनां

लोकानां क्षणमात्रसंस्मरणतः सन्तापविच्छेदिनी |

आश्चर्यं बहु खेलनं वितनुते नैश्चल्यमाबिभ्रती

कम्पायास्तटसीम्नि कापि तटिनी कारुण्यपाथोमयी ||12||

ऐक्यं येन विरच्यते हरतनौ दम्भावपुम्भावुके

रेखा यत्कचसीम्नि शेखरदशां नैशाकरी गाहते |

औन्नत्यं मुहुरेति येन स महान्मेनासखः सानुमान्

कम्पातीरविहारिणा सशरणास्तेनैव धाम्ना वयम् ||13||

अक्ष्णोश्च स्तनयोः श्रिया श्रवणयोर्बाह्वोश्च मूलं स्पृशन्

उत्तंसेन मुखेन च प्रतिदिनं द्रुह्यन्पयोजन्मने |

माधुर्येण गिरां गतेन मृदुना हंसाङ्गनां ह्रेपयन्

काञ्चीसीम्नि चकास्ति कोऽपि कवितासन्तानबीजाङ्कुरः ||14||

खण्डं चान्द्रमसं वतंसमनिशं काञ्चीपुरे खेलनं

कालायश्छवितस्करीं तनुरुचिं कर्णजपे लोचने |

तारुण्योष्मनखम्पचं स्तनभरं जङ्घास्पृशं कुन्तलं

भाग्यं देशिकसञ्चितं मम कदा सम्पादयेदम्बिके ||15||

तन्वानं निजकेलिसौधसरणिं नैसर्गिकीणां गिरां

केदारं कविमल्लसूक्तिलहरीसस्यश्रियां शाश्वतम् |

अंहोवञ्चनचुञ्चु किञ्चन भजे काञ्चीपुरीमण्डनं

पर्यायच्छवि पाकशासनमणेः पौष्पेषवं पौरुषम् ||16||

आलोके मुखपङ्कजे च दधती सौधाकरीं चातुरीं

चूडालङ्क्रियमाणपङ्कजवनीवैरागमप्रक्रिया |

मुग्धस्मेरमुखी घन्सतनतटीमूर्च्छालमध्याञ्चिता

काञ्चीसीमनि कामिनी विजयते काचिज्जगन्मोहिनी ||17||

यस्मिन्नम्ब भवत्कटाक्षरजनी मन्देऽपि मन्दस्मित-

ज्योत्स्नासंस्नपिता भवत्यभिमुखी तं प्रत्यहो देहिनम् |

द्रक्षामाक्षिकमाधुरीमदभरव्रीडाकरी वैखरी

कामाक्षि स्वयमातनोत्यभिसृतिं वामेक्षणेव क्षणम् ||18||

कालिन्दीजलकान्तयः स्मितरुचिस्वर्वाहिनीपाथसि

प्रौढध्वान्तरुचः स्फुटाधरमहोलौहित्यसन्ध्योदये |

मणिक्योपलकुण्डलांशुशिखिनि व्यामिश्रधूमश्रियः

कल्याणैकभुवः कटाक्षसुषमाः कामाक्षि राजन्ति ते ||19||

कलकलरणत्काञ्ची काञ्चीविभूषणमालिका

कचभरलसच्चन्द्रा चन्द्रावतंससधर्मिणी |

कविकुलगिरः श्रावंश्रावं मिलत्पुलकाङ्कुरा

विरचितशिरःकम्पा कम्पातटे परिशोभते ||20||

सरसवचसां वीची नीचीभवन्मधुमाधुरी

भरितभुवना कीर्तिर्मूर्तिर्मनोभवजित्वरी |

जननि मनसो योग्यं भोग्यं नृणां तव जायते

कथमिव विना काञ्चीभूषे कटाक्षतरङ्गितम् ||21||

भ्रमरितसरित्कूलो नीलोत्पलप्रभयाऽऽभया

नतजनतमःखण्डी तुण्डीरसीम्नि विजृम्भते |

अचलतपसामेकः पाकः प्रसूनशरासन-

प्रतिभटमनोहारी नारीकुलैकशिखामणिः ||22||

मधुरवचसो मन्दस्मेरा मतङ्गजगामिनः

तरुणिमजुषस्तापिच्छाभास्तमःपरिपन्थिनः |

कुचभरनताः कुर्युर्भद्रं कुरङ्गविलोचनाः

कलितकरुणाः काञ्चीभाजः कपालिमहोत्सवाः ||23||

कमलसुषमाक्ष्यारोहे विचक्षणवीक्षणाः

कुमुदसुकृतक्रीडाचूडालकुन्तलबन्धुराः |

रुचिररुचिभिस्तापिच्छश्रीप्रपञ्चनचुञ्चवः

पुरविजयिनः कम्पातीरे स्फुरन्ति मनोरथाः ||24||

कलितरतयः काञ्चीलीलाविधौ कविमण्डली-

वचनलहरीवासन्तीनां वसन्तविभूतयः |

कुशलविधये भूयासुर्मे कुरङ्गविलोचनाः

कुसुमविशिखारातेरक्ष्णां कुतूहलविभ्रमाः ||25||

कबलिततमस्काण्डास्तुण्डीरमण्डलमण्डनाः

सरसिजवनीसन्तानानामरुन्तुदशेखराः |

नयनसरणेर्नेदीयंसः कदा नु भवन्ति मे

तरुणजलदश्यामाः शम्भोस्तपःफलविभ्रमाः ||26||

अचरममिषुं दीनं मीनध्वजस्य मुखश्रिया

सरसिजभुवो यानं म्लानं गतेन च मञ्जुना |

त्रिदशसदसामन्नं खिन्नं गिरा च वितन्वती

तिलकयति सा कम्पातीरं त्रिलोचनसुन्दरी ||27||

जननि भुवने चङ्क्रम्येऽहं कियन्तमनेहसं

कुपुरुषकरभ्रष्टैर्दुष्टैर्धनैरुदरम्भरिः |

तरुणकरुणे तन्द्राशून्ये तरङ्गय लोचने

नमति मयि ते किञ्चित्काञ्चीपुरीमणिदीपिके ||28||

मुनिजनमनःपेटीरत्नं स्फुरत्करुणानटी-

विहरणकलागेहं काञ्चीपुरीमणिभूषणम् |

जगति महतो मोहव्याधेर्नृणां परमौषधं

पुरहरदृशां साफल्यं मे पुरः परिजृम्भताम् ||29||

मुनिजनमोधाम्ने धाम्ने वचोमयजाह्नवी-

हिमगिरितटप्राग्भारायाक्षराय परात्मने |

विहरणजुषे काञ्चीदेशे महेश्वरलोचन-

त्रितयसरसक्रीडासौधाङ्गणाय नमो नमः ||30||

मरकतरुचां प्रत्यादेशं महेश्वरचक्षुषाम्

अमृतलहरीपूरं पारं भवाख्यपयोनिधेः |

सुचरितफलं काञ्चीभाजो जनस्य पचेलिमं

हिमशिखरिणो वंशस्यैकं वतंसमुपास्महे ||31||

प्रणमनदिनारम्भे कम्पानदीसखि तावके

सरसकवितोन्मेषः पूषा सतां समुदञ्चितः |

प्रतिभटमहाप्रौढप्रोद्यत्कवित्वकुमुद्वतीं

नयति तरसा निद्रामुद्रां नगेश्वरकन्यके ||32||

शमितजडिमारम्भा कम्पातटीनिकटेचरी

निहतदुरितस्तोमा सोमार्धमुद्रितकुन्तला |

फलितसुमनोवाञ्छा पाञ्चायुधी परदेवता

सफलयतु मे नेत्रे गोत्रेश्वरप्रियनन्दिनी ||33||

मम तु धिषणा पीड्या जाड्यातिरेक कथं त्वया

कुमुदसुषमामैत्रीपात्रीवतंसितकुन्तलाम् |

जगति शमितस्तम्भां कम्पानदीनिलयामसौ

श्रियति हि गलत्तन्द्रा चन्द्रावतंससधर्मिणीम् ||34||

परिमलपरीपाकोद्रेकं पयोमुचि काञ्चने

शिखरिणि पुनर्द्बैधीभावं शशिन्यरुणातपम् |

अपि च जनयन्कम्बोर्लक्ष्मीमनम्बुनि कोऽप्यसौ

कुसुमधनुषः काञ्चीदेशे चकास्ति पराक्रमः ||35||

पुरदमयितुर्वामोत्सङ्गस्थलेन रसज्ञया

सरसकविताभाजा काञ्चीपुरोदरसीमया |

तटपरिसरैर्नीहाराद्रेर्वचोभिरकृत्रिमैः

किमिव न तुलामस्मच्चेतो महेश्वरि गाहते ||36||

नयनयुगलीमास्माकीनां कदा नु फलेग्रहीं

विदधति गतौ व्याकुर्वाणा गजेन्द्रचमत्क्रियाम् |

मरतकरुचो माहेशाना घनस्तननम्रिताः

सुकृतविभवाः प्राञ्चः काञ्चीवतंसधुरन्धराः ||37||

मनसिजयशःपारम्पर्यं मरन्दझरीसुवां

कविकुलगिरां कन्दं कम्पानदीतटमण्डनम् |

मधुरललितं मत्कं चक्षुर्मनीषिमनोहरं

पुरविजयिनः सर्वस्वं तत्पुरस्कुरुते कदा ||38||

शिथिलिततमोलीलां नीलारविन्दविलोचनां

दहनविलसत्फालां श्रीकामकोटिमुपास्महे |

करधृतसच्छूलां कालारिचित्तहरां परां

मनसिजकृपालीलां लोलालकामलिकेक्षणाम् ||39||

कलालीलाशाला कविकुलवचःकैरववनी-

शरज्ज्योत्स्नाधारा शशधरशिशुश्लाघ्यमुकुटी |

पुनीते नः कम्पापुलिनतटसौहार्दतरला

कदा चक्षुर्मार्गं कनकगिरिधानुष्कमहिषी ||40||

नमः स्तान्नम्रेभ्यः स्तनगरिमगर्वेण गुरुणा

दधानेभ्यश्चूडाभरणममृतस्यन्दि शिशिरम् |

सदा वास्तवेभ्यः सुविधभुवि कम्पाख्यसरिते

यशोव्यापारेभ्यः सुकृतविभवेभ्यो रतिपतेः ||41||

असूयन्ती काचिन्मरकतरुचो नाकिमुकुटी-

कदम्बं चुम्बन्ती चरणनखचन्द्रांशुपटलैः |

तमोमुद्रां विद्रावयतु मम काञ्चीर्निलयना

हरोत्सङ्गश्रीमन्मणिगृहमहादीपकलिका ||42||

अनाद्यन्ता काचित्सुजननयनानन्दजननी

निरुन्धाना कान्तिं निजरुचिविलासैर्जलमुचाम् |

स्मरारेस्तारल्यं मनसि जनयन्ती स्वयमहो

गलत्कम्पा शम्पा परिलसति कम्पापरिसरे ||43||

सुधाडिण्डीरश्रीः स्मितरुचिषु तुण्डीरविषयं

परिष्कुर्वाणासौ परिहसितनीलोत्पलरुचिः |

स्तनाभ्यामानम्रा स्तबकयतु मे काङ्क्षिततरुं

दृशामैशानीनां सुकृतफलपाण्डित्यगरिमा ||44||

कृपाधाराद्रोणी कृपणधिषणानां प्रणमतां

निहन्त्री सन्तापं निगममुकुटोत्तंसकलिका |

परा काञ्चीलीलापरिचयवती पर्वतसुता

गिरां नीवी देवी गिरिशपरतन्त्रा विजयते ||45||

कवित्वश्रीकन्दः सुकृतपरिपाटी हिमगिरेः

विधात्री विश्वेषां विषमशरवीरध्वजपटी |

सखी कम्पानद्याः पदहसितपाथोजयुगली

पुराणो पायान्नः पुरमथनसाम्राज्यपदवी ||46||

दरिद्राणा मध्ये दरदलिततापिच्छसुषमाः

स्तनाभोगक्कान्तास्तरुणहरिणाङ्काङ्कितकचाः |

हराधीना नानाविबुधमुकुटीचुम्बितपदाः

कदा कम्पातीरे कथय विहरामो गिरिसुते ||47||

वरीवर्तु स्थेमा त्वयि मम गिरां देवि मनसो

नरीनर्तु प्रौढा वदनकमले वाक्यलहरी |

चरीचर्तु प्रज्ञाजननि जडिमानः परजने

सरीसर्तु स्वैरं जननि मयि कामाक्षि करुणा ||48||

क्षणात्ते कामाक्षि भ्रमरसुषमाशिक्षणगुरुः

कटाक्षव्याक्षेपो मम भवतु मोक्षाय विपदाम् |

नरीनर्तु स्वैरं वचनलहरी निर्जरपुरी-

सरिद्वीचीनीचीकरणपटुरास्ये मम सदा ||49||

पुरस्तान्मे भूयःप्रशमनपरः स्तान्मम रुजां

प्रचारस्ते कम्पातटविहृतिसम्पादिनि दृशोः |

इमां याच्ञामूरीकुरु सपदि दूरीकुरु तमः-

परीपाकं मत्कं सपदि बुधलोकं च नय माम् ||50||

उदञ्चन्ती काञ्चीनगरनिलये त्वत्करुणया

समृद्धा वाग्धाटी परिहसितमाध्वी कवयताम् |

उपादत्ते मारप्रतिभटजटाजूटमुकुटी-

कुटीरोल्लासिन्याः शतमखतटिन्या जयपटीम् ||51||

श्रियं विद्यां दद्याज्जननि नमतां कीर्तिममितां

सुपुत्रान् प्रादत्ते तव झटिति कामाक्षि करुणा |

त्रिलोक्यामाधिक्यं त्रिपुरपरिपन्थिप्रणयिनि

प्रणामस्त्वत्पादे शमितदुरिते किं न कुरुते ||52||

मनःस्तम्भं स्तम्भं गमयदुपकम्पं प्रणमतां

सदा लोलं नीलं चिकुरजितलोलम्बनिकरम् |

गिरां दूरं स्मेरं धृतशशिकिशोरं पशुपतेः

दृशां योग्यं भोग्यं तुहिनगिरिभाग्यं विजयते ||53||

घनश्यामान्कामान्तकमहिषि कामाक्षि मधुरान्

दृशां पातानेतानमृतजलशीताननुपमान् |

भवोत्पाते भीते मयि वितर नाथे दृढभव-

न्मनश्शोके मूके हिमगिरिपताके करुणया ||54||

नतानां मन्दानां भवनिगलबन्धाकुलधियां

महान्ध्यां रुन्धानामभिलषितसन्तानलतिकाम् |

चरन्तीं कम्पायास्तटभुवि सवित्रीं त्रिजगतां

स्मरामस्तां नित्यं स्मरमथनजीवातुकलिकाम् ||55||

परा विद्या हृद्याश्रितमदनविद्या मरकत-

प्रभानीला लीलापरवशितशूलायुधमनाः |

तमःपूरं दूरं चरणनतपौरन्दरपुरी-

मृगाक्षी कामाक्षी कमलतरलाक्षी नयतु मे ||56||

अहन्ताख्या मत्कं कबलयति हा हन्त हरिणी

हठात्संविद्रूपं हरमहिषि सस्याङ्कुरमसौ |

कटाक्षव्याक्षेपप्रकटहरिपाषाणपटलैः

इमामुच्चैरुच्चाटय झटिति कामाक्षि कृपया ||57||

बुधे वा मूके वा तव पतति यस्मिन्क्षणमसौ

कटाक्षः कामाक्षि प्रकटजडिमक्षोदपटिमा |

कथङ्कारं नास्मै करमुकुलचूडालमुकुटा

नमोवाकं ब्रूयुर्नमुचिपरिपन्थिप्रभृतयः ||58||

प्रतीचीं पश्यामः प्रकटरुचिनीवारकमणि-

प्रभासध्रीचीनां प्रदलितषडाधारकमलाम् |

चरन्तीं सौषुम्ने पथि परपदेन्दुप्रविगल-

त्सुधार्द्रां कामाक्षीं परिणतपरञ्ज्योतिरुदयाम् ||59||

जम्भारातिप्रभृतिमुकुटीः पादयोः पीठयन्ती

गुम्फान्वाचां कविजनकृतान्स्वैरमारामयन्ती |

शम्पालक्ष्मीं मणिगणरुचापाटलैः प्रापयन्ती

कम्पातीरे कविपरिषदां जृम्भते भाग्यसीमा ||60||

चन्द्रापीडां चतुरवदनां चञ्चलापाङ्गलीलां

कुन्दस्मेरां कुचभरनतां कुन्तलोद्धूतभृङ्गाम् |

मारारातेर्मदनशिखिनं मांसलं दीपयन्तीं

कामाक्षीं तां कविकुलगिरां कल्पवल्लीमुपासे ||61||

कालाम्भोदप्रकरसुषमां कान्तिभिस्तिर्जयन्ती

कल्याणानामुदयसरणिः कल्पवल्ली कवीनाम् |

कन्दर्पारेः प्रियसहचरी कल्मषाणां निहन्त्री

काञ्चीदेशं तिलकयति सा कापि कारुण्यसीमा ||62||

ऊरीकुर्वन्नुरसिजतटे चातुरीं भूधराणां

पाथोजानां नयनयुगले परिपन्थ्यं वितन्वन् |

कम्पातीरे विहरति रुचा मोघयन्मेघशैलीं

कोकद्वेषं शिरसि कलयन्कोऽपि विद्याविशेषः ||63||

काञ्चीलीलापरिचयवती कापि तापिच्छलक्ष्मीः

जाड्यारण्ये हुतवहशिखा जन्मभूमिः कृपायाः |

माकन्दश्रीर्मधुरकविताचातुरी कोकिलानां

मार्गे भूयान्मम नयनयोर्मान्मथी कापि विद्या ||64||

सेतुर्मातर्मरतकमयो भक्तिभाजां भवाब्धौ

लीलालोला कुवलयमयी मान्मथी वैजयन्ती |

काञ्चीभूषा पशुपतिदृशां कापि कालाञ्जनाली

मत्कं दुःखं शिथिलयतु ते मञ्जुलापाङ्गमाला ||65||

व्यावृण्वानाः कुवलयदलप्रक्रियावैरमुद्रां

व्याकुर्वाणा मनसिजमहाराजसाम्राज्यलक्ष्मीम् |

काञ्चीलीलाविहृतिरसिके काङ्क्षितं नः क्रियासुः

बन्धच्छेदे तव नियमिनां बद्धदीक्षाः कटाक्षाः ||66||

कालाम्भोदे शशिरुचि दलं कैतकं दर्शयन्ती

मध्येसौदामिनि मधुलिहां मालिकां राजयन्ती |

हंसारावं विकचकमले मञ्जुमुल्लासयन्ती

कम्पातीरे विलसति नवा कापि कारुण्यलक्ष्मीः ||67||

चित्रं चित्रं निजमृदुतया भर्त्सयन्पल्लवालीं

पुंसां कामान्भुवि च नियतं पूरयन्पुण्यभाजाम् |

जातः शैलान्न तु जलनिधेः स्वैरसञ्चारशीलः

काञ्चीभूषा कलयतु शिवं कोऽपि चिन्तामणिर्मे ||68||

ताम्राम्भोजं जलदनिकटे तत्र बन्धूकपुष्पं

तस्मिन्मल्लीकुसुमसुषमां तत्र वीणानिनादम् |

व्यावृन्वाना सुकृतलहरी कापि काञ्चिनगर्याम्

ऐशानी सा कलयतितरामैन्द्रजालं विलासम् ||69||

आहारांशं त्रिदशसदसामाश्रये चातकानाम्

आकाशोपर्यपि च कलयन्नालयं तुङ्गमेषाम् |

कम्पातीरे विहरतितरां कामधेनुः कवीनां

मन्दस्मेरो मदननिगमप्रक्रियासम्प्रदायः ||70||

आर्द्रीभूतैरविरलकृपैरात्तलीलाविलासैः

आस्थापूर्णैरधिकचपलैरञ्चिताम्भोजशिल्पैः |

कान्तैर्लक्ष्मीललितभवनैः कान्तिकैवल्यसारैः

काश्मल्यं नः कबलयतु सा कामकोटी कटाक्षैः ||71||

आधून्वन्त्यै तरलनयनैराङ्गजीं वैजयन्तीम्

आनन्दिन्यै निजपदजुषामात्तकाञ्चीपुरायै |

आस्माकीनं हृदयमखिलैरागमानां प्रपञ्चैः

आराध्यायै स्पृहयतितरामदिमायै जनन्यै ||72||

दूरं वाचां त्रिदशसदसां दुःखसिन्धोस्तरित्रं

मोहक्ष्वेलक्षितिरुहवने क्रूरधारं कुठारम् |

कम्पातीरप्रणयि कविभिर्वर्णितोद्यच्चरित्रं

शान्त्यै सेवे सकलविपदां शाङ्करं तत्कलत्रम् ||73||

खण्डीकृत्य प्रकृतिकुटिलं कल्मषं प्रातिभश्री-

शुण्डीरत्वं निजपदजुषां शून्यतन्द्रं दिशन्ती |

तुण्डीराख्यै महति विषये स्वर्णवृष्टिप्रदात्री

चण्डी देवी कलयति रतिं चन्द्रचूडालचूडे ||74||

येन ख्यातो भवति स गृही पूरुषो मेरुधन्वा

यद्दृक्कोणे मदननिगमप्राभवं बोभवीति |

यत्प्रीत्यैव त्रिजगदधिपो जृम्भते किम्पचानः

कम्पातीरे स जयति महान्कश्चिदोजोविशेषः ||75||

धन्या धन्या गतिरिह गिरां देवि कामाक्षि यन्मे

निन्द्यां भिन्द्यात्सपदि जडतां कल्मषादुन्मिषन्तीम् |

साध्वी माध्वीरसमधुरताभञ्जिनी मञ्जुरीतिः

वाणीवेणी झटिति वृणुतात्स्वर्धुनीस्पर्धिनी माम् ||76||

यस्या वाटी हृदयकमलं कौसुमी योगभाजां

यस्याः पीठी सततशिशिरा शीकरैर्माकरन्दैः |

यस्याः पेटी श्रुतिपरिचलन्मौलिरत्नस्य काञ्ची

सा मे सोमाभरणमहिषी साधयेत्काङ्क्षितानि ||77||

एका माता सकलजगतामीयुषी ध्यानमुद्राम्

एकाम्राधीश्वरचरणयोरेकतानां समिन्धे |

ताटङ्कोद्यन्मणिगणरुचा ताम्रकर्णप्रदेशा

तारुण्यश्रीस्तबकिततनुस्तापसी कापि बाला ||78||

दन्तादन्तिप्रकटनकरी दन्तिभिर्मन्दयानैः

मन्दाराणां मदपरिणतिं मथ्नती मन्दहासैः |

अङ्कूराभ्यां मनसिजतरोरङ्कितोराः कुचाभ्या-

मन्तःकाञ्चि स्फुरति जगतामादिमा कापि माता ||79||

त्रियम्बककुटुम्बिनीं त्रिपुरसुन्दरीमिन्दिरां

पुलिन्दपतिसुन्दरीं त्रिपुरभैरवीं भारतीम् |

मतङ्गकुलनायिकां महिषमर्दनीं मातृकां

भणन्ति विबुधोत्तमा विहृतिमेव कामाक्षि ते ||80||

महामुनिमनोनटी महितरम्यकम्पातटी-

कुटीरकविहारिणी कुटिलबोधसंहारिणी |

सदा भवतु कामिनी सकलदेहिनां स्वामिनी

कृपातिशयकिङ्करी मम विभूतये शाङ्करी ||81||

जडाः प्रकृतिनिर्धना जनविलोचनारुन्तुदा

नरा जननि वीक्षणं क्षणमवाप्य कामाक्षि ते |

वचस्सु मधुमाधुरीं प्रकटयन्ति पौरन्दरी-

विभूतिषु विडम्बनां वपुषि मान्मथीं प्रक्रियाम् ||82||

घन्सतनतटस्फुटस्फुरितकञ्चुलीचञ्चली-

कृतत्रिपुरशासना सुजनशीलितोपासना |

दृशोः सरणिमश्नुते मम कदा नु काञ्चीपुरे

परा परमयोगिनां मनसि चित्कुला पुष्कला ||83||

कवीन्द्रहृदयेचरी परिगृहीतकाञ्चीपुरी

निरूढकरुणाझरी निखिललोकरक्षाकरी |

मनःपथदवीयसी मदनशासनप्रेयसी

महागुणगरीयसी मम दृशोऽस्तु नेदीयसी ||84||

धनेन न रमामहे खलजनान्न सेवामहे

न चापलमयामहे भवभयान्न दूयामहे |

स्थिरां तनुमहेतरां मनसि किं च काञ्चीरत-

स्मरान्तककुटुम्बिनीचरणपल्लवोपासनाम् ||85||

सुराः परिजना वपुर्मनसिजाय वैरायते

त्रिविष्टपनितम्बिनीकुचतटी च केलीगिरिः |

गिरः सुरभयो वयस्तरुणिमा दरिद्रस्य वा

कटाक्षसरणौ क्षणं निपतितस्य कामाक्षि ते ||86||

पवित्रय जगत्त्रयीविबुधबोधजीवातुभिः

पुरत्रयविमर्दिनः पुलककञ्चुलीदायिभिः |

भवक्षयविचक्षणैर्व्यसनमोक्षणैर्वीक्षणैः

निरक्षरशिरोमणिं करुणयैव कामाक्षि माम् ||87||

कदा कलितखेलनाः करुणयैव काञ्चीपुरे

कलायमुकुलत्विषः शुभकदम्बपूर्णाङ्कुराः |

पयोधरभरालसाः कविजनेषु ते बन्धुराः

पचेलिमकृपारसा परिपतन्ति मार्गे दृशोः ||88||

अशोध्यमचलोद्भवं हृदयनन्दनं देहिनाम्

अनर्घमधिकाञ्चि तत्किमपि रत्नमुद्द्योतते |

अनेन समलङ्कृता जयति शङ्कराङ्कस्थली

कदास्य मम मानसं व्रजति पेटिकाविभ्रमम् ||89||

परामृतझरीप्लुता जयति नित्यमन्तश्चरी

भुवामपि बहिश्चरी परमसंविदेकात्मिका |

महद्भिरपरोक्षिता सततमेव काञ्चीपुरे

ममान्वहमहंमतिर्मनसि भातु माहेश्वरी ||90||

तमोविपिनधाविनं सततमेव काञ्चीपुरे

विहाररसिका परा परमसंविदुर्वीरुहे |

कटाक्षनिगलैर्दृढं हृदयदुष्टदन्तावलं

चिरं नयतु मामकं त्रिपुरवैरिसीमन्तिनी ||91||

त्वमेव सति चण्डिका त्वमसि देवि चामुण्डिका

त्वमेव परमातृका त्वमपि योगिनीरूपिणी |

त्वमेव किल शाम्भवी त्वमसि कामकोटी जया

त्वमेव विजया त्वयि त्रिजगदम्ब किं ब्रूमहे ||92||

परे जननि पार्वति प्रणतपालिनि प्रातिभ-

प्रदात्रि परमेश्वरि त्रिजगदाश्रिते शाश्वते |

त्रियम्बककुटुम्बिनि त्रिपदसङ्गिनि त्रीक्षणे

त्रिशक्तिमयि वीक्षणं मयि निधेहि कामाक्षि ते ||93||

मनोमधुकरोत्सवं विदधती मनीषाजुषां

स्वयम्प्रभववैखरीविपिनवीथिकालम्बिनी |

अहो शिशिरिता कृपामधुरसेन कम्पातटे

चराचरविधायिनी चलति कापि चिन्मञ्जरी ||94||

कलावति कलाभृतो मुकुटसीम्नि लीलावति

स्पृहावति महेश्वरे भुवनमोहने भास्वति |

प्रभावति रमे सदा महितरूपशोभावति

त्वरावति परे सतां गुरुकृपाम्बुधारावति ||95||

त्वयैव जगदम्बया भुवनमण्डलं सूयते

त्वयैव करुणार्द्रया तदपि रक्षणं नीयते |

त्वयैव खरकोपया नयनपावके हूयते

त्वयैव किल नित्यया जगति सन्ततं स्थीयते ||96||

चराचरजगन्मयीं सकलहृन्मयीं चिन्मयीं

गुणत्रयमयीं जगत्त्रयमयीं त्रिधामामयीम् |

परापरमयीं सदा दशदिशां निशाहर्मयीं

परां सततसन्मयीं मनसि चिन्मयीं शीलये ||97||

जय जगदम्बिके हरकुटुम्बिनि वक्त्ररुचा

जितशरदम्बुजे घनविडम्बिनि केशरुचा |

परमवलम्बनं कुरु सदा पररूपधरे

मम गतसंविदो जडिमडम्बरताण्डविनः ||98||

भुवनजननि भूषाभूतचन्द्रे नमस्ते

कलुषशमनि कम्पातीरगेहे नमस्ते |

निखिलनिगमवेद्ये नित्यरूपे नमस्ते

परशिवमयि पाशच्छेदहस्ते नमस्ते ||99||

क्वणत्काञ्ची काञ्चीपुरमणिविपञ्चीलयझरी-

शिरःकम्पा कम्पावसतिरनुकम्पाजलनिधिः |

घनश्यामा श्यामा कठिनकुचसीमा मनसि मे

मृगाक्षी कामाक्षी हरनटनसाक्षी विहरतात् ||100||

समरविजयकोटी साधकानन्दधाटी

मृदुगुणपरिपेटी मुख्यकादम्बवाटी |

मुनिनुतपरिपाटी मोहिताजाण्डकोटी

परमशिववधूटी पातु मां कामकोटी ||101||

इमं परवरप्रदं प्रकृतिपेशलं पावनं

परापरचिदाकृतिप्रकटनप्रदीपायितम् |

स्तवं पठति नित्यदा मनसि भावयन्नम्बिकां

जपैरलमलं मखैरधिकदेहसंशोषणैः ||102||

|| इति स्तुतिशतकं सम्पूर्णम् ||